مآل
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /مَآل/
اسم[ویرایش]
مآل
- عاقبت، سرانجام و پایان امری، نتیجه، جای بازگشت.
- مآل ممکن است از دو بخش مع - آل شکل گرفته باشد و به زبان معیار باستان یحتمل به معنی قبیله دامدار یا گله‌دار بوده است.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن