مانا

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. نیروی مستقل مادی و روحانی که در همه جا پراکنده‌است و در همة شعارها و موجودات و اشیاء مقدس شرکت دارد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

اسم[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. شبیه، مانند، نظیر.

قید[ویرایش]

  1. ادات تشبیه و تردید: گویی، پندا

ریشه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

  1. نام [پسر]دختر
  2. آنچه ماندگار است.
  3. ثابت و بدون تغییر


نخستین گروه آریایی که وارد خاک ایران شد در جایی بین اورمیه و مهاباد جایگزید. این قوم به قوم مانای شناخته می شوند و خدایی یگانه را به نام مانا را می پرستیدند. جام زیویه از آثار به جای مانده از قوم مانایی است