مانا
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- نیروی مستقل مادی و روحانی که در همه جا پراکنده‌است و در همة شعارها و موجودات و اشیاء مقدس شرکت دارد.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
اسم
[ویرایش]صفت
[ویرایش]- شبیه، مانند، نظیر.
قید
[ویرایش]- ادات تشبیه و تردید: گویی، پندا
ریشه
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
نخستین گروه آریایی که وارد خاک ایران شد در جایی بین اورمیه و مهاباد جایگزید. این قوم به قوم مانای شناخته می شوند و خدایی یگانه را به نام مانا را می پرستیدند. جام زیویه از آثار به جای مانده از قوم مانایی است