محابات

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• محاباة

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /مُحابات/

مصدر لازم

محابات

1. جانب‌داری کردن از کسی، بر خلاف عدالت.
2. منحرف شدن از عدل، میل به ناحق کردن.
3. کسی را مخصوص خود کردن، ویژه خویش ساختن. احتیاط کردن، ملاحظه کردن.

صفت

1. یاری، طرفداری از کسی.
2. احتیاط، ملاحظه.

واژه‌های مشتق شده

• محاباتی

منابع

• فرهنگ لغت معین