محلی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

صفت نسبی[ویرایش]

محلی

  1. مربوط به محل خاصی و معمولا غیر از مرکز. اهل محل، بومی.
  2. شیرین گرداننده چیزی را، شیرین یابنده.

زبان دیگر[ویرایش]

  • عربی

اسم مفرد[ویرایش]

  1. به زیور آراسته شده.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن