مرتضی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /مُرتَ/ضا/

اسم مفرد[ویرایش]

مرتضیٰ

  1. کلمه‌ای است عربی و اسم مفعول و به معنی ستوده شده، پسندیده، برگزیده.
    (قدیم): لقب امیرالمؤمنین علی(ع).
  2. بن‌مرتضی از علمای زندیه.

نام‌جا[ویرایش]

  1. دهی از دهستان عقیلی شهرستان شوشتر. دارای ۲۵٠ تن سکنه. محصولات : غلات، برنج، خربزه.
  2. چشمه مرتضی: دهی است از دهستان شهاباد بخش حوم. شهرستان بیرجند.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]