مرسام

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /مَر/سام/

اسم خاص[ویرایش]

مرسام

  1. لقبی که در آغاز حضور سام یا سام نریمان به هنگام جوانی در شاهنامه اطلاق می‌گردد.
    نگه کن که مر سام را روزگار/ چه بازی نمود ای پسر گوش‌دار «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه