پرش به محتوا

مصدری

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /مَصْدری/

صفت نسبی

[ویرایش]

مصدری

  1. مربوط به مصدر. یای مصدری.

حاصل مصدر

[ویرایش]

مصدری

  1. مصدر بودن، گماشته.
    مصدر به خانه فرستادن و به کار کلفتی و رخت‌شویی ... وادار ساختن و دیگر اسرار مگو از مسائل مصدری در خانه فرمانده بود.‌«شهری»

برگردان‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن