پرش به محتوا

معتزلی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /مُتعزِلی/

صفت نسبی

[ویرایش]

معتزلی (ادیان)

  1. پیرو فرقه معتزله.
    اندرین قول هم ز کور دلی/ ژاژاکی خورده است معتزلی. «شبستری»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن