مغیلان

از ویکی‌واژه

(مُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. امُ غیلان، درختچة خاردار که در بیابان‌ها می‌روید.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

اسم[ویرایش]

  1. مغیلان
  2. درختچه‌ای با خارهای بسیار، خارشتر.

آوایش[ویرایش]

[moɣilɒn]، /مُغیلان/

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اصل واژه ام غیلان بوده است، به معنی مادر غولان.