ملتات

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [مِل/تات]

اسم

ملتات

1. به صورت ملطاط در کتاب نهج‌البلاغه محفوظ مانده و حاکی از غنای زبان‌های ایرانی در گذشته است.

   این اصطلاح از دو کلمه مِل- تات شکل گرفته و بخش اول مِل معرف ملت٬ یا جماعت است که با پسوند تات مبین ملت تات است.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: meltat