پرش به محتوا

منید

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • شاهنامه

آوایش

[ویرایش]
  • /مَنید/

اسم

[ویرایش]

منید

  1. با من هستید، همراه من هستید.
    شما گر همه کینه‌دار منید/ و گر دوست‌دارید و یار منید. «فردوسی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ شمس/ شاهنامه