من
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /مَن/
ضمیر[ویرایش]
من
- ضمیر شخص منفصل، اول شخص مغرد.
- (روان‌شناسی): یکی از سه بخش روان در نظریه روانکاوی مقابل من برتر و نهاد.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- از واحدهای سنتی برای وزن که مقدار آن در زمان‌ها و مکان‌های مختلف، متفاوت بوده است، اغلب برابر با سه کیلوگرم.
- سوراخی وسط شاهین ترازو که زبانه ترازو را از آن بگذرانند.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ضمیر اول شخص مفرد
م۵
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین