میگ
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /مَیگ/
اسم[ویرایش]
میگ
- (دشتی): ملخ.
مثال[ویرایش]
- ملخ را گويند و به عربی جراد خوانند. (برهان)
- به معنی ملخ گفته‌اند. (از آنندراج)
- ملخ . جراد. (يادداشت مولف )
- ملخ را گويند. (فرهنگ جهانگيری)
- ملخ صحرایی که در جنوب ايران با آب نمک جوشانند و خورند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین