نادان

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /نا/دان/

صفت

نادان

1. آنکه در مسائل روزمره بویژه در امور اخلاقی از تشخیص نیک و بد عاجز است؛ جاهل، ابله.

   نادان ممکن است در زبان معیار باستان به صورت نا - دان ترجمه گردد و منظور از دان، دانستن، فهمیدن است که با نا معنی عکس یعنی نادانسته، نافهم است.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:silly
• ایتالیایی: ignorante
• incosciente
• انگلیسی: yokel
• witless
• unwise
• untaught
• unlettered
• thickheaded
• simple
• silly
• self blinded

• know nothing
• inept
• ignorant
• foolish
• fool
• dullard
• apish
• wise guy
• trumpery
• tomfool
• ignoramus
• gander

• asinine
• lout
• jerk
• half wit
• coxcomb
• puppy
• donkey
• doll
• bumpkin
• ass
• wise acre

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین