نخود

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /نُخود/

اسم

نخود

1. (گیاهی): دانه‌ای تقریباً گِرد و خوراکی از حبوبات که به صورت‌های مختلف مصرف می‌شود.
2. گیاهی است از تیره سبزی - آساها (پروانه واران) و از دسته پیچی‌ها و یکساله. این گیاه دارای گونه‌های مختلف
3. (قدیم): واحدی است بر وزن، مانند قیراط.

استعاره

1. دنبال نخود سیاه فرستادن کسی را: به بهانه‌ای از مجلس دور کردن.
2. نخود هر آش شدن کنایه از: خود را داخل هر جایی یا هر گروهی کردن.

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین