نخچیرگاه

از ویکی‌واژه
نخچیرگاه شاهزادگان قاجار، طراحی روی یک در

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پارسی باستان

آوایش[ویرایش]

  • /نخچیر/گاه/

اسم مرکب[ویرایش]

نخچیرگاه

  1. (قدیم): محل شکار، قرق، جایی که محل تجمع حیوانات مختلف بوده که در آن به شکار و صید پرداخته می‌شد.
    بدان جای نخچیر گوران بود.....به قنّوج در عود سوزان بود (شاهنامه)