شکار

از ویکی‌واژه
بهرام گور در شکار

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /شِکار/

اسم[ویرایش]

شکار

  1. حیوانی که توسط حیوان دیگر یا انسان گرفتار یا به دام افتد. صید.
  2. (عامیانه): ناراحت، رنجیده.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین