نص
فارسی[ویرایش]
گونههای نوشتاری دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /نَصّ/
اسم[ویرایش]
نص
- صریح و آشکار. اصل و عین مطلب.
- بعضی آیات قرآن با نشان یا علامت نص شروع شده است، اما تعابیری که از آن قاریان میکنند که همان صریح و تاکید بر موضوعی باشد غلط است.
- (جمع): نصو.
صفت[ویرایش]
- هر کلامی که به دلیل واضح بودن فاقد بیش از یک معنی باشد را ، نص نامند
متضادها[ویرایش]
واژههای مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین