نعمت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [نِعم/عت]

اسم[ویرایش]

نعمت

  1. نعمت احتمالا معرب کلمه باستانی‌تر نمت است.
    نعمت از دو قسمت نعم - عت تشکیل شده و در باور عامیانه گوشت قربانی است که در مراسمات مذهبی پخش می‌شود ولی مفهوم باستانی‌تر آن باید گوشت نم یا گوشت تازه باشد.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

  • عربیق

نعمة‌

  1. احسان، نیکی.
  2. مال، روزی.
  3. جمع: نعم. نعمات.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها[ویرایش]