پرش به محتوا

نفرین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /نِفْرین/

اسم

[ویرایش]

نفرین

  1. دعای بد، لعنت.
    هر آنکس که او جز برین دین بود/ ز یزدان و از مَنش نفرین بود «فردوسی»

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=نفرین&oldid=869590»