نوند
فارسی
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- [نَ/وَ]
اسم
[ویرایش]نوند
- پیک، نامهبر. نامهرسان،
- سرزمین، کشور در شاهنامه بویژه در زمان فریدون سرزمین بتپرستان که ظاهراً سوارکار بودند.
- بجایی کجا نام او بد نوند ..... بدو اندرون کاخهای بلند
صفت
[ویرایش]- تیزرو، تندرو. هر مرکب تیزرو.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5