پرش به محتوا

نپاهگر

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

اسم

[ویرایش]

نپاه گر

  1. شخص یا چیزی که می‌نپاهد؛ نپاهنده، نپاهشگر.

آوایش

[ویرایش]
  • /نِپاهگَر/؛ SAMPA: /"nepAhgar

نویسه گردانی

[ویرایش]

مترادف‌ها

[ویرایش]

برگردان‌ها

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

نپاهیدن

واژه‌های وابسته

[ویرایش]

نپاهش، نپاهشگاه، نپاهیده، نپاهشی، نپاه، نپاهیدنی، نپاهش‌پذیر

بن مایه (مرجع

[ویرایش]

حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵