نپاهگر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

نپاه گر

  1. شخص یا چیزی که می‌نپاهد؛ نپاهنده، نپاهشگر.

آوایش[ویرایش]

  • /نِپاهگَر/؛ SAMPA: /"nepAhgar

نویسه گردانی[ویرایش]

مترادف‌ها[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

نپاهیدن

واژه‌های وابسته[ویرایش]

نپاهش، نپاهشگاه، نپاهیده، نپاهشی، نپاه، نپاهیدنی، نپاهش‌پذیر

بن مایه (مرجع[ویرایش]

حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵