نچ

فارسی

(نُ)

(اِصت.)

(عا.)

1. آوایی که به علامت عدم قبول یا تأسف از کاری از دهان برآورند.
2. نه، خیر.

منابع

• فرهنگ لغت معین

نُچ :(noch) در گویش گنابادی افسوس ، اَه ، خیر ، نخیر ، نه، واژه ای که در هنگام واکنش به چیزی یا کاری که انتظارش را نمیکشیم ادا میشود.