نک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /نُک/.../نَک/

اسم[ویرایش]

نُک

  1. منقار مرغ، نوک.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

قید[ویرایش]

نَکْ

  1. اینک، اکنون.
  2. بل، بلکه.
  3. نَکْ: در گویش گنابادی یعنی دندان تیز جلو، دندان‌های نیش.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین