هجیر
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- شاهنامه
آوایش[ویرایش]
- /هَ/جیر/
اسم خاص[ویرایش]
هجیر
- از شخصیتهای ایرانی شاهنامه و مرزبان یکی از مناطق مرزی بین ایران و توران.
- نگهبان دژ رزم دیده هجیر.....که با زور و دل بود با دار و گیر
- هجیر در جنگ دوازدهرخ با سپهرم هم نبرد شد و او را کشت.
زبان دیگر[ویرایش]
- عربی
صفت[ویرایش]
هُجَیر
- خوب، نیکو.
- گرمای نیمروز، گرمای سخت.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین