هژیر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /هَژیر/

صفت[ویرایش]

هژیر

  1. زیرک، هوشیار. نیکو، پسندیده. از اسامی شاهنامه.
    هژیر جهانسوز و نر اژدها/ ز دام قضا هم نیابد رها «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه