هوا

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• حوا

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /هَوا/

اسم

هوا

1. (شیمی): گازی است بیرنگ و بی‌بو و بی‌طعم و نامریی که تمام کره زمین را فرا گرفته‌، جوّ، فضا.

زبان دیگر

ریشه لغت

• عربی

اسم

1. هوی، میل نفس، آرزو. اوضاع، احوال، شرایط.

––––

استعاره

1. هوای گرگ و میش گرگ و میش: آغاز روشن شدن هوا در صبح.
2. هوا پس بودن کنایه از: نامناسب و معمولا خطرناک بودن اوضاع.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:air
• آمریکایی:aiir
• ایتالیایی: aria
• انگلیسی: welkin
• weather
• air
• zealous
• zealotry
• windpipe
• windage
• weathertight
• weatherproof
• weathering
• weather wise
• votary
• stratosphere
• skyborne
• sky
• sferics
• pet cock
• liquid air
• indeterminate
• clime
• climate
• breezy
• barometric pressure
• atmosphere
• aloft
• airy
• airstream
• airily
• airflow
• airborne
• air to air
• air bladder

• aerosphere
• aeriform
• aerification
• aerator
• aerate
• abat jour
• weatherability
• weather station
• ventilate
• uncomfortable
• storm
• levitative
• insalubrious
• humidity
• haze
• fly
• distemperature
• decompress
• climatology
• climatologist
• catch
• barometry
• airway
• airtight
• velometer
• surge
• psychrometer
• dehumidify
• climatic
• air cool
• aerodynamics
• aerify
• vacuum
• pilot ballon

• hygrometer
• elater
• damper
• compressor
• climatological
• bleb
• barometrical
• barometric
• anaerobic
• whoosh
• weatherworn
• tail wind
• sylph
• stratus
• hydro sol
• humiture
• handstand
• bioclimatic
• aerometer
• aerodynamicist
• aerodynamic
• wind rose
• tight
• spall
• snorkel
• schnorkel
• outer space
• forecast
• weather beaten
• pressure cabin
• emphysema
• aerostatics
• wing
• sail

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن