air

-air را هم ببینید.

اندونزیایی

اسم

1. آب

انگلیسی

اسم

air (جمع airs یا -)

1. (ناشمردنی، تاریخی، کیمیاگری، ستاره‌بینی، علمی) هوایی که جانوران بر روی زمین تنفس می‌کنند، در گذشته این تصور بود که این ماده یک تک عنصر است و نه مخلوطی از دیگر گازها، یکی از چهار عنصر پایه‌ای در فلسفهٔ باستان (غرب) و یکی از پنج عنصر سازندهٔ پایه‌ای در سنت‌های شرق.
2. (ناشمردنی، فیزیک، هواشناسی) هواکرهٔ زمین، جو زمین.
3. (معمولا همراه حرف تعریف the) فضای باز بیرون که سقف بالای آن نباشد، هوای بیرون
4. احساس، حس
5. (منسوخ) وقار، لطف
6. (شمردنی، معمولا به صورت جمع) فخرفروشی، تظاهر، ادعا
7. (موسیقی) یک آهنگ، بویژه تک‌خوانی، یک قطعهٔ آوازی در اپرا
8. (غیررسمی) هیچی، هیچ
9. (ناشمردنی) تهویه هوا، سامانهٔ هوای مطبوع
10. (بدون کاربرد، شیمی) هر نوع گازی را air می‌گویند.
11. (اسکی) پرشی که در اسکی روی برف انجام می‌شود و بخش زیادی از مسیر با پرش روی هوا طی می‌شود.

فعل

air (سوم شخص مفرد حال ساده airs، حال استمراری airing، گذشته ساده و گذشته استمراری aired)

1. هوا دادن یا هوا خوردن، باد خوردن، قرار دادن چیزی در برابر هوا برای تازه شدن یا خشک شدن.
2. عوض کردن یا عوض شدن هوای اتاق یا ساختمان، تهویه کردن
3. دیدگاه‌های گوناگون دربارهٔ یک موضوع را مورد بحث قرار دادن.
4. پخش کردن، روی آنتن بردن در نمایش‌های تلویزیونی

فرانسوی

اسم

air (جمع airs)

1. هوا

گیلیک اسکاتلندی

قید

1. بر، بر روی

مالایی

اسم

air

1. آب

هلندی

اسم

1. هوا