هوایتو
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- اوستایی
آوایش
[ویرایش]- /هوای/تو/
اسم
[ویرایش]
هوایتو
- شاید جاری شده از زبان زرتشت، در گاثاها؛ مقصود خویشاوندان و نزدیکان وی است که با او دشمنی می‌کنند و بر آنها لعنت می‌فرستد.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| *نویسه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد: (ص۵۹۸) ISBN 964-445-106-6
پانویس
[ویرایش]- ↑ در متون‌های کهن آمده که زرتشت اهریمن را کشت سپس به خاک ویشتاسپ‌سس قدم گذاشت؛ یحتمل منظور از اهریمن، خواهر زرتشت بوده است.