وجه‌امری

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /وَجهِ/اَمری/

اسم مرکب[ویرایش]

وجه‌امری

  1. (ادبی): در دستور زبان، صورتی از فعل که وقوع امری یا داشتن یا پذیرفتن حالتی را طلب میکند، مانند بخور، بدار، بشو.

برگردان ها[ویرایش]

ترجمه‌ها

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=وجه‌امری&oldid=872130»