پرش به محتوا

وهابی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /وَ/ها/بی/

صفت

[ویرایش]

وهابی

  1. (ادیان): منسوب به وهاب. همیشه دهنده. پیروان وهابیه، وهابیگری، وهابیت.
    پیروان شیخ عبدالوهّاب، فرقه‌ای مذهبی که احکام قرآن را بنابر استنباط خود اجرا می‌کنند، بسیاری از شعائر مسلمانان را بدعت و ضلالت می‌دانند و نیز ساختن بُعقه‌های مجلل بر قبور ائمه و طواف و بوسیدن ضریح را روا نمی‌دانند.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین