ویو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • اوستایی

آوایش[ویرایش]

  • /وِی/یو/

اسم خاص[ویرایش]

ویو

  1. (ادیان): احترام به خورشید، ماه و بادها، یا هوا و ویو در خرده اوستا.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]