نتایج جستجو

اتومبیل کرایه ای...

غنی ساختن کرایه...

[حمل‌ونقل درون‌شهری-جاده‌ای] میزان تحمل مسافر در برابر افزایش نرخ کرایه. «کشش کرایه» هم‌ارزِ «fare elasticity»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی...

مُکاری خربنده، کسی که اسب و شتر و الاغ به کرایه دهد یا به کرایه برد. کرایه دهنده، کسی که چهارپایان را کرایه می‌دهد، چاروادار. –––– ترجمه‌ها فرهنگ لغت...

[حمل‏ونقل درون‌شهری-جاده‌ای] 1. کرایۀ اضافه برای تغییر درجۀ بلیت 2. پرداخت کرایۀ اضافه در مقصد در سامانه‌ای که کرایه براساس مسافت اخذ میشود و اعتبار...

معنی: اجاره - کرایه...

درون‌شهری-جاده‌ای] نوعی کرایۀ حمل‌ونقل عمومی که در آن مسافر باید برای پرداخت کرایۀ خود پول خُرد لازم را همراه داشته باشد. «کرایۀ مُک» هم‌ارزِ «exact fare»؛...

حوزه: [مشترک حمل‏ونقل] اجاره کردن وسیلۀ نقلیه به‌صورت دربست. «دربست کرایه کردن» هم‌ارزِ «charter ۳»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب...

(کِ) عربی کراء مزد، کرایه. فرهنگ لغت معین...

(خَ رَ) آن که خر را کرایه دهد؛ خربنده. فرهنگ لغت معین...

(~. کُ) فرانسوی محلی برای کرایه دادن فیلم‌های ویدیویی. فرهنگ لغت معین...

درون‌شهری-جاده‌ای] افزاره‌ای که سکه، اسکناس، بلیت، بهامهر یا جز آن را بابت کرایه از مسافر می‌پذیرد. «کرایه‌گیر» هم‌ارزِ «farebox»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی...

(کِ. کَ دَ) عربی کرایه کردن. ارزیدن، اهمیت داشتن. فرهنگ لغت معین...

حوزه: [حمل‌ونقل دریایی] کرایۀ فرستی که فرستندۀ بار، در صورت عدم پذیرش بار در بندر مقصد و برگشت آن به صاحب کشتی می‌پردازد. «کرایۀ برگشتی» هم‌ارزِ «back freight»؛...

حوزه: [حمل‌ونقل دریایی] کرایۀ فرست کلی بدون توجه به مقدار و حجم و وزن بار. «کرایۀ سرجمع» هم‌ارزِ «lump sum freight, lump sum»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و...

حوزه: [حمل‌ونقل درون‌شهری-جاده‌ای] کرایه‌ای که براساس تقسیم‌بندی جغرافیایی محدودۀ خدماتی تعیین می‌شود. «کرایۀ منطقه‌ای» هم‌ارزِ «zone fare, zoned fare»؛...

(خَ بَ دِ) نگاهبان خر، خرکچی. کسی که خر را کرایه دهد. فرهنگ لغت معین...

در بیمه‌نامۀ دریایی مربوط به استراداد کرایۀ فرست در صورت وارد آمدن خسارت به بار کشتی براثر تصادم. «شرط برگشت کرایه در تصادم» هم‌ارزِ «freight collision...

(خَ بَ دِ) (ح نگهبانی از خر. کرایه دادن خر. فرهنگ لغت معین...

(مُ تَ جِ) (اِ اجاره کننده، کرایه نشین. فرهنگ لغت معین ترجمه‌ها...