پاره پاره کردن

فارسی

(~. ~. کَ دَ)

مصدر متعدی

1. از همه جا دریدن، پارچه پارچه کردن.
2. به قطعات جدا تقسیم کردن، بخش بخش کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین