پاسبان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /پاس/بان/

اسم[ویرایش]

پاسبان

  1. (نظامی): پایین‌ترین درجه‌دار نیروی انتظامی و شهربانی سابق، نگهبان، نگاهبان، محافظ.
  2. کسی که از طرف شهربانی مأمور حفظ نظم و آسایش شهر است.

استعاره[ویرایش]

  1. شب‌زنده‌دار.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن