پاکار

فارسی

صفت مرکب

1. تحصیلدار.
2. کسی که مراقبت از کشتزارها را به عهده دارد.
3. خدمتکار، نوکر.
4. جایی که تاق شروع می‌شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین