پایاب

فارسی

پایاب :(payab) در گویش گنابادی یعنی محلی که آب قنات در آنجا به سطح زمین میرسد ، پای آب ، کاریز

اسم مرکب

1. ته آب.
2. بخش کم عمق آب.
3. گرداب.
4. راه و پله‌ای که از آن بتوان به ته چاه یا قنات رفت.
5. گذرگاه.
6. مقاومت و ایستادگی.
7. کنایه از: موقعیتی که خطر تقریباً رفع شده باشد.
8. گدار.

منابع

• فرهنگ لغت معین

اسم

1. پایاب
2. گدار، جایی از رودخانه که بتوان از آن گذشت

آوایش

[pɒjɒb]

برگردان‌ها

انگلیسی

shoal