پایتخت
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /پای/تَخت/
اسم مرکب
[ویرایش]
پایتخت
- شهری که مرکز سیاسی و اداری یک کشور یا یک فرمان روایت؛ شهری که محل مقر حکومت باشد.
- پایتخت ممکن است در زبان معیار باستان بشکل پاتخت بوده و مفهوم از هر دو کلمه به معنی دست به سینه جلوی پادشاه بر تخت نشسته ایستادن است، مراسم هر روزی.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین