پایتخت
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /پای/تَخت/
اسم مرکب[ویرایش]
پایتخت
- شهری که مرکز سیاسی و اداری یک کشور یا یک فرمان روایت؛ شهری که محل مقر حکومت باشد.
- پایتخت ممکن است در زبان معیار باستان بشکل پاتخت بوده و مفهوم از هر دو کلمه به معنی دست به سینه جلوی پادشاه بر تخت نشسته ایستادن است، مراسم هر روزی.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین