پادشاه
(~.)
محتویات
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم مرکب[ویرایش]
- فرمانروایی که تاج و تخت داشته باشد، ملک، سلطان.
- حاکم، مسلط، صاحب اختیار.
- خدا.
- محیط، تاونده.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- پادشاه
- هر سلطانی که دارای تاج و تخت باشد.
آوایش[ویرایش]
[pād(e)
- shah]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- پهلوی: pātaxsha
مترادف‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- sovereign
- shah
- rial
- rex
- potentate
- monarch
- king
- regent
- queen
- raja
- aeolus
- kinglet
- king's counsel
- dauphin
- yeoman of the guard
- theonomy
- regius professor
- privy purse
- oberon
- infante
- infanta
- household troops
- excalibur
- dais
- priam
- jacobite
- guinevere
- kingmaker
- grand duke
- empire
- romulus
- homage
- magna charta
- magna carta
- agamemnon
- escheat
- lord chancellor
