پرچین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(پُ)

صفت مرکب[ویرایش]

  1. پرپیچ و تاب، پرشکن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(پَ)

اسم مرکب[ویرایش]

  1. دیواری که از آمیختن گِل و شاخه‌های درخت و بوته، گرداگرد باغ یا کشتزار درست کنند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

siepe

انگلیسی
palisade