پلت

فارسی

(پَ لَ)

1. درختی از تیرة افراها که جزو تیره‌های نزدیک به گل سرخیان است و در سراسر جنگل‌های خزر وجود دارد. برگ‌هایش پنجه‌ای است ؛ گندلاش، پلاس، ستام، بلس.
2. سفیدار.
3. شیردار.

پِلِتْ :(pelet) در گویش گنابادی یعنی محتویات ، آنچه درون چیزی است ، داشته ها ( این واژه معمولا به صورت مکمل واژه خلط و پلت به کار میرود)

منابع

• فرهنگ لغت معین