پهلوانان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /پَهلَوانان/

اسم مرکب[ویرایش]

پهلوانان

  1. جمعِ پهلوان، پهلوان‌ها، مردان عرصه جنگ و جدال در روزگار باستان.
    خروشی بر آمد ز پرده سرای/ که ای پهلوانان فرخنده رای «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه