پیادهرو
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /پیاده/رُ/
ایم مرکب
[ویرایش]پیادهرو
- سطحی صاف در دو طرف یا یک طرف خیابان یا گذرگاه که معمولا بلندتر از آنها و محل رفت و آمد افراد پیاده است.
- قسمی از دو جانب خیابان که محل رفت و آمد عابران پیاده باشد.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمهها | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین