پیش مرگ

فارسی

(مَ)

صفت مرکب

1. کسی که حاضر است پیش از مرگ عزیزش بمیرد، قربانی، فدا.
2. کسی که پیش از پادشاه، اندکی از غذای او را می‌خورد تا از سالم بودن آن اطمینان حاصل شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین