چاو

از ویکی‌واژه

سورانی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

چاو

  1. چشم

فرانسوی از فنلاندی[ویرایش]

  1. چینی.

اسم[ویرایش]

  1. پول کاغذی که در زمان سلطنت گیخاتوخان پادشاه مغولی ایران در سال ۶۹۳ ه معمول گردید.

قید[ویرایش]

  1. معمول گردید.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

کردی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. چاو
  1. چشم