چخ

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /چِخ/

اسم

چخ

1. کلمه‌ای است که برای نهیب زدن به سگ و راندن او گویند.

ریشه شناسی۲

چَخ

1. غلاف کارد، شمشیر و مانند آن.
2. چرک، ریم.

صفت

1. کوشش، سعی.
2. خصومت، جنگ.

زبان دیگر

• بهاری

قید

چِخ

1. بُرو بالا، بالا بیا، هنگام از دیوار بالا رفتن یا از چاه درآمدن کسی صرف می‌گردد.

   چِخ گِؤرَگ دِ.

   درآ بیرون ببینم.

واژه‌های مشتق شده

• چخهَ
• چِقارد

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: shoo booh

منابع

• فرهنگ لغت معین