چغد

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [چُ/د]
• هجاوندی :[چُغ/د]

اسم خاص

چغد

1. ~ در شاهنامه کشوری است که به زبان غیرایرانی متکلّم هستند و ظاهراً پایتخت آنجا سغد است.

   وز آنجا بیامد سوی شهر سغد ..... یکی نو جهان دید رسته ز چغد

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5