چلک

(چَ لَ)

فارسی

چُلُکْ :(cholok) در گویش گنابادی یعنی زانو ، زانوی پا

ریشه‌شناسی

• ترکی

اسم

1. کاسة چوبین.
2. دلو برای کشیدن آب.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(چِ یا چُ)

1. کفچة دیگ، کفگیر.
2. انگشت وسطی، بنصر.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(چُ لَ)

1. طناب ابریشمی.
2. کلافه (ریسمان ابریشم)

منابع

• فرهنگ لغت معین

(چِ لُ یا چِ لِ)

اسم

1. دو پارچه چوب که اطفال بدان بازی کنند.

منابع

• فرهنگ لغت معین