چمخر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • [چِم/خِر]

اسم[ویرایش]

چمخر

  1. به زبان فارسی خروش، سروصدا، از اصطلاحات گویش بهاری.
    ایته چمخر دِ ئوسومع.
    سگ را تحریک کرد به طرفم.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]