چند
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /چَند/
صفت[ویرایش]
چند
- تعداد نامعلوم و نامعیّن، معمولا کمتر از ده عدد. عدد مبهم، معادل، مساوی. به اندازه.
- چِنْدَ: در گویش گنابادی یعنی مرتب کردن، چیدن.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین